Muurschildering voor het honderdjarige bestaan van het UVC Brugmann.
Voor deze muurschildering heeft het collectief architectuur en vegetatie gecombineerd. Aan de ene kant zijn er rechte, strakke vormen, die een dak in het beeld vormen. Aan de andere kant zijn er kronkelende, organische lijnen, die een gevoel van loslaten oproepen, een symbool van ontsnappen en vrijheid. Het werk omgeeft de deur en leidt ons een tuin in.