Bruce Clarke

Bruce Clarke zag het levenslicht in 1959 in Londen. Zijn ouders kwamen uit Zuid-Afrika, wat maakt dat hij van kindsbeen af bijzonder gehecht is aan dat land en bij uitbreiding aan het Afrikaanse continent. Na zijn studies in de schone kunsten aan de universiteit van Leeds (GB) verhuist hij naar Parijs.
Zijn beeldend werk staat stil bij de hedendaagse geschiedenis, bij het optekenen en doorgeven van die geschiedenis. Met zijn schilderkunst wil hij een reflectie op gang brengen over de wereld van vandaag en hoe wij die representeren. Hij is sterk politiek geëngageerd en integreert zijn strijd in zijn beeldend onderzoek.
Bruce Clarke is een multigetalenteerd kunstenaar. Hij werkt namelijk niet alleen als beeldend kunstenaar maar ook als fotograaf. Zijn kunst zoomt in op thema’s als slavernij, kolonisatie en globalisering. Hij beschouwt kunst als een bevoorrecht middel om zich uit te drukken en informatie te verschaffen, om een blik te werpen op de wereld die ons omringt. Met zelfgenoegzame en decoratieve kunst wil hij niets te maken hebben, want voor hem volstaat het niet om voor jezelf een plaats te maken in de maatschappij, je moet er ook naar streven de loop van de geschiedenis te beïnvloeden.
Van bij zijn aankomst in Parijs werd Bruce een van de belangrijkste actoren in het mobiliseren van de Franse publieke opinie tegen het rassenscheidingsregime in Zuid-Afrika en werd hij een belangrijke figuur in de antiapartheidsbeweging in Frankrijk. Vanuit zijn nauwe verwantschap met de Rwandese gemeenschap in Europa trok Bruce Clarke enkele weken na de Tutsi-genocide van 1994, hetzelfde jaar waarin Nelson Mandela aan de macht kwam in Zuid-Afrika, voor een fotoreportage naar Rwanda. Later, vanaf het jaar 2000, begon hij op verzoek van de overlevenden van de genocide op de plaats van een bloedbad in de buurt van Kigali “Le Jardin de la Mémoire”, een gedenkteken in de vorm van een monumentale installatie, gesteund door tal van verenigingen, Rwandese instellingen en UNESCO.
Zijn werk wordt vaak tentoongesteld in Europese galerijen, maar hij nam ook deel aan talloze tentoonstellingen en biënnales in Afrika en elders in de wereld.