Voor de muurschildering in Brussel, besloot ik om een haring te schilderen. Waarom haring? Haringen zijn verwant aan ‘onze’ sardines en behoren tot dezelfde familie.
Wij noemen de sardine de ‘Koningin van de Adriatische Zee’ omdat deze vis de mensen aan de kust al eeuwenlang voedt. Kroaten hebben een heel emotionele band met de zee en alles wat erin leeft. Vis is een onmisbaar onderdeel van onze cultuur en iets wat ons echt met elkaar verbindt. Wie aan de zee woont, leeft voor de zee, en tijdens deze twee dagen waarin ik bezig ben geweest aan de schildering, heb ik gemerkt hoe Belgen op dezelfde emotionele manier reageren. Ik hoorde over de oude vismarkt en over de beroemde visrestaurants in de buurt.
Ik gebruik vis ook als een motief voor vrijheid. Vissen kennen geen grenzen. Ze zwemmen vrij rond. Het afgelopen jaar werden we geconfronteerd met strenge maatregelen, isolement en beperkingen van onze bewegingsvrijheid. De muurschildering van Bozko – een geïsoleerde man in zijn overpeinzing – doet me daar sterk aan denken. (Misschien ben ik die persoon die naar de zee kijkt en de vissen benijdt om hun vrijheid.)
Het aspect vrijheid komt ook terug in de manier waarop ik dit werk op de muur aanbreng. We hebben met de buren de kleuren en het motief besproken, maar nu teken ik uit de vrije hand, vanuit ‘mijn hoofd, en maak ik gebruik van de lijnen en natuurlijke vormen in de bakstenen muur.